‘A casa du currivu.

 

C'è ‘na casa a Petralia

ca tutta ‘a genti la talia.

È ‘na casa stritta stritta,

di li pedi a la suffitta.

 

Mancu un tavulu ci po stari,

mancuna seggia pi s’assittari,

mancu un lettu pi si curcari,

mancu un bagnu pi si lavari.

 

C’è un finistruni pi s’affacciari,

ma ‘a latata darre’ fa scantari:

nivura ca pici è tutta tingiuta,

e o vicinu ci attuppa ‘a viduta.

 

‘U vicinu ’un ‘u vuliva fari murari,

picchì ‘a distanza avia a rispittari.

Un metru sulu ristava di larghizza,

e pi currivu... la fici di sta fattizza.

 

‘U currivu t’anneglia la vista,

e ti fa fari ‘na cosa di chista.

Perdi l’amicu, perdi ‘u rispettu,

nun ha cchiù paci né arrizzettu.

 

Dicivame nanna quann’era carusu,

e tuttu affungiatu faciva ‘u currivusu:

«A mala fimmina e a malu omu,

dunaci locu e stattitinni bonu.»

(Pino Bullara)

 

Girotondo


HOME